Wymagające dzieci są bardziej otwarte, chcą zobaczyć i dotknąć dosłownie wszystkiego, dlatego sposobem na zahamowanie płaczu jest aktywność. Aby nie było to dla ciebie zbyt męczące, spróbuj nosić je w specjalnej chuście lub nosidełku na brzuchu. Odwiedźcie plac zabaw lub zoo. Zadbaj o to, by dziecko się nie nudziło. 13.
Prężenie się niemowlaka – co to jest? Prężenie się niemowlaka nie jest trudno zauważyć. Dziecko bez wyraźnego powodu: wygina się do tyłu i na boki, nadmiernie napina ciało, prostuje kończyny tak mocno, że niemożliwe staje się wykonanie przy nim czynności pielęgnacyjnych. Powyższym objawom towarzyszyć mogą: niepokój, nerwowość, płacz, problemy z jedzeniem czy snem. Może to mieć różne podłoże. Jednym z głównych powodów jest niedojrzałość układu nerwowego, ale podobne objawy towarzyszą kolce jelitowej i innym dolegliwościom ze strony układu pokarmowego, np. zaparciom, bólowi brzucha czy wzmożonemu napięciu mięśniowemu. Kiedy dziecko pręży się i wygina do tyłu sporadycznie, nie ma powodu do niepokoju. Kiedy jednak takie epizody powtarzają się częściej, warto powiedzieć o tym lekarzowi. O czym świadczy prężenie się niemowlaka? Kiedy niemowlę pręży się i wygina po jedzeniu, a tym objawom towarzyszy postękiwanie, a dziecko krzywi się i czerwieni z wysiłku, możemy brać pod uwagę niedojrzałość układu pokarmowego. Prężeniem dziecko reaguje na ból wynikający z zaparcia czy przelewania się pokarmu. Dziecko cierpi na kolkę pokarmową, jeśli regularnie, kilka razy w tygodniu, dyskomfort w jelitach prowokuje go do bólu i płaczu, który trwa trzy godziny i dłużej. Prężenie się niemowlaka może mieć wiele przyczyn. Najważniejsze to: nadmiar połkniętego powietrza podczas zbyt łapczywego jedzenia, zbyt duża ilość bodźców zewnętrznych, wzmożone napięcie mięśniowe, na które bardziej narażone są dzieci urodzone przedwcześnie, niedotlenienie podczas życia płodowego lub w trakcie skomplikowanej akcji porodowej, poporodowa żółtaczka mechaniczna o intensywnym przebiegu. Przyczyn nieprawidłowych reakcji u dziecka można też dopatrywać się także w przebiegu ciąży, kiedy mamy cierpiały na nadciśnienie tętnicze, niedokrwistość, choroby układu krążenia, tarczycy czy nerek. Pediatra Natalia Szwarc zwraca także uwagę na błędy popełniane przez opiekunów podczas pielęgnacji: – W pierwszych miesiącach życia dziecko pracuje głównie nad uzyskaniem stabilności tułowia, dlatego prężenie się niemowlaka niejednokrotnie bywa reakcją na nieumiejętną, zbyt gwałtowną pielęgnację niegwarantującą optymalnej płaszczyzny podparcia. Co zrobić, gdy niemowlę się pręży? Jeśli przyczyną prężenia się dziecka może być kolka pokarmowa lub inny problem gastryczny, pozostaje nam, przede wszystkim, wykazać się cierpliwością, pamiętając, że jest to stan przejściowy i z każdym miesiącem trawienie u dziecka będzie lepsze. Doraźnie można przynieść mu ulgę domowymi sposobami, takimi jak: ciepła kąpiel, układanie w pozycji na brzuszku, noszenie w pozycji pionowej, masaż brzucha i pleców, spokojne mówienie, nucenie kołysanek. Pomocny w rozluźnieniu dziecka może okazać się monotonny szum akustyczny, zwany białym szumem. Warto zwrócić baczniejszą uwagę na technikę karmienia i dietę, po konsultacji z lekarzem można wprowadzić do niej probiotyk. Korzystne dla dziecka będzie również ograniczenie ilości bodźców. Jeśli podejrzewamy, że prężenie jest wynikiem wzmożonego napięcia mięśniowego, powinniśmy skontaktować się z lekarzem pediatrą, który może zalecić dalszą diagnostykę i zlecić wizytę u neurologa i fizjoterapeuty. Szybko postawiona diagnoza i regularne wykonywanie odpowiednio dobranych ćwiczeń rehabilitacyjnych przed ukończeniem szóstego miesiąca życia są w stanie przywrócić optymalne napięcie w mięśniach. Rehabilitacja dziecka z zaburzonym napięciem mięśniowym prowadzona może być metodą Vojtyalbo Bobath. Szczególnie ta druga metoda, polegająca na łagodnym poklepywaniu i głaskaniu odpowiednich miejsc na ciele dziecka pomoże mu rozluźnić napięte mięśnie i złagodzić objawy prężenia i napinania się.Dzień dobry... Starasz się o maleństwo, wiesz, że zostaniecie rodzicami a może masz już dziecko? Poszukujesz informacji, chcesz się podzielić swoim doświadczeniem? Dołącz do naszej społeczności. Rejestracja jest bezpieczna, darmowa i szybka. A wsparcie i wdzięczność, które otrzymasz - nieocenione. Podoba Ci się? Wskakuj na pokład! Zamiast być gościem korzystaj z wszystkich możliwości. A jeśli masz pytania - pisz śmiało. Ania Ślusarczyk (aniaslu) Zaloguj Zarejestruj Dzisiaj Dzień Ojca i z tej okazji zapraszam cię do wysłuchania rozmowy, której bohaterem jest Patrick Ney. Psycholog, doradca rodzicielski, tata dwóch córeczek, urodzony w Anglii, co w tej historii ma również znaczenie ;) Posłuchaj rozmowy Natomiast o 17:00 zapraszam Cię na live z Agnieszką Hyży - porozmawiamy o rodzicielstwie, macierzyństwie i oczywiście o ojcostwie. O tym co robić z "dobrymi radami". Dołącz reklama Starter tematu Myszawa Rozpoczęty 18 Lipiec 2018 #1 Hej Dziewczyny, jestem we wrzesnióweczkach i na wstępie dodam, że nie jestem typem panikary i osoby przewrażliwionej cała ciążę znoszę bardzo dobrze, jestem w 31 tc. Generalnie robię raczej wszystko jak przed ciąża, czyli sprzątam, dużo chodzę itp., dzisiaj miało miejsce dziwne zdarzenie- siedziałam na tapczanie i układałam ciuszki z kartonu na podłodze, więc co chwila się schylalam, jak już siegalam z dna, przeszył mnie ból i coś "chrupnęło". Już nic nie boli, dzieciątko się rusza ale nie mogę odgonic myśli, że coś mogłam mu zrobić. Mój partner mnie uspokaja, że na pewno wszystko ok, że nie tak łatwo uszkodzić maluszka, że jest chroniony i giętki i na pewno sobie gdzieś przepłynął jak poczuł ucisk, a chrupnęło to może coś mi. Wydaje mi się, że ma to sens, ale jeszcze Was wolę zapytać, bo chyba w nocy nie zasnę, tak się przejęłam... reklama #2 Hej Dziewczyny, jestem we wrzesnióweczkach i na wstępie dodam, że nie jestem typem panikary i osoby przewrażliwionej cała ciążę znoszę bardzo dobrze, jestem w 31 tc. Generalnie robię raczej wszystko jak przed ciąża, czyli sprzątam, dużo chodzę itp., dzisiaj miało miejsce dziwne zdarzenie- siedziałam na tapczanie i układałam ciuszki z kartonu na podłodze, więc co chwila się schylalam, jak już siegalam z dna, przeszył mnie ból i coś "chrupnęło". Już nic nie boli, dzieciątko się rusza ale nie mogę odgonic myśli, że coś mogłam mu zrobić. Mój partner mnie uspokaja, że na pewno wszystko ok, że nie tak łatwo uszkodzić maluszka, że jest chroniony i giętki i na pewno sobie gdzieś przepłynął jak poczuł ucisk, a chrupnęło to może coś mi. Wydaje mi się, że ma to sens, ale jeszcze Was wolę zapytać, bo chyba w nocy nie zasnę, tak się przejęłam... Twoj partner ma rację. Dziecko jest chronione w mamusinym brzuszku nie ma takiej opcji abyś mogła od schylenia się uszkodzić jakiś organ czy narząd maluszka, bo to Ci zapewne chodzi po głowie. Śpij spokojnie i nie martw się, bo Twoj stres i nerwy nie sprzyjają maleńkiej osobę, która nosisz pod serduszkiem. Dużo zdrowka dla Was. Powodzenia przy rozwiązaniu, bo jeszcze chwila i będziesz tuliła juz w ramionach swojego szkraba[emoji6][emoji4] Ewka34 Gość #4 Popieram przedmowczynie- dziecko tak jest w brzuchu skonsteuowane, ze nie moze mu sie nic stac od zwyklej aktywnosci- jest w macicy, pecherzu plodowym, chronia go wody plodowe. Spij spokojnie, a chrupniecie to pewnie u Ciebie w kregoslupie lub jakims stawie. Poza tym spojrz sobie w necie na niemowlaki jak sa trzymane przez personel medyczny cc. Dzieci sa bardzo elastyczne. #5 Dziecko jest schowane głęboko w macicy spokojnieLekarz wskazuje możliwe przyczyny wzdęć brzucha. Wzdęcia są częstą dolegliwością zgłaszaną przez pacjentów. Należy pamiętać, że produkcja gazów jelitowych jest zjawiskiem prawidłowym. Podczas mówienia, czy spożywania posiłków powietrze jest przez nas połykane i w ten sposób dostaje się do jelit. Gazy jelitowe powstają Można powiedzieć, że już w brzuszku dziecko ma swoje upodobania. Lubi głaskanie, spokojną muzykę i pływanie, nie znosi natomiast hałasu, stresu, złych emocji i oczywiście alkoholu i papierosów. Jego upodobania nie wynikają z wyboru, tylko z faktu, że pewne bodźce są dobre dla jego rozwoju, a inne nie. Zobacz, co malec odbiera pozytywnie, a czego „nie lubi”. Spis treściBodźce, które są przyjemne dla dziecka w brzuchu mamyBodźce, których dziecko w brzuchu mamy nie lubi lub mogą być dla niego niebezpieczne Dziecko w łonie matki potrafi reagować na docierające do niego bodźce zmysłowe i emocjonalne. Niektóre są dla niego miłe, na przykład głaskanie czy głos mamy, niektóre zaś odbiera jako nieprzyjemne - gwałtowne ruchy czy hałas. Bodźce, które są przyjemne dla dziecka w brzuchu mamy 1. Głos mamy Malec może odbierać bodźce dźwiękowe już od 16. tygodnia ciąży (przez skórę), a w 24. tygodniu ma już wykształcony aparat słuchowy. Na podstawie reakcji płodu badacze stwierdzili, że jego ulubionym dźwiękiem jest głos mamy. Wykorzystaj to – staraj się jak najczęściej mówić do dziecka ciepłym, spokojnym tonem, czytaj mu książeczki, śpiewaj. W ten prosty sposób sprawisz mu radość, zapewnisz poczucie bezpieczeństwa i akceptacji. 2. Spokojna muzyka Płód początkowo „słyszy” tylko wibracje, później odbiera pojedyncze dźwięki, ale pod koniec ciąży potrafi nawet słyszeć i odróżniać melodie! Najbardziej lubi muzykę spokojną, relaksującą, harmonijną, która wpływa na niego odprężająco. Poza tym łagodna muzyka stymuluje rozwój komórek nerwowych, zwłaszcza mózgu, wpływa pozytywnie na kształtowanie się wrażliwości, pobudza rozwój emocjonalny i intelektualny maluszka. Warto więc puszczać dziecku muzykę klasyczną (zwłaszcza Mozarta i Vivaldiego) lub inne przyjemne, harmonijne melodie. Najlepiej robić to, przykładając słuchawki bezpośrednio do nagiego brzucha, bo wtedy fale dźwiękowe nie są odbijane czy wytłumiane przez twoją skórę i ubranie. 3. Głaskanie, pukanie Czuły dotyk, delikatne głaskanie brzucha dłońmi to doskonały sposób na nawiązanie z dzieckiem kontaktu. Pod wpływem takiego przytulenia malec się uspokaja, czuje się bezpieczny i radosny. Dotyk jest ważnym bodźcem do jego rozwoju emocjonalnego. Naukowcy na podstawie badań doszli do wniosku, że głaskanie się po brzuchu podczas ciąży uczy dziecko okazywania emocji i sprzyja nawiązywaniu w przyszłości dobrych relacji interpersonalnych. Dziecko dość szybko potrafi też reagować na dotyk mamy czy taty. Już ok. 20. tygodnia można je nauczyć zabawy w kopanie. Gdy poczujesz kopnięcie, delikatnie uciskaj czy poklepuj brzuch w tym miejscu, powtarzając: „Dobre dziecko, kopnij jeszcze raz”. Zdaniem lekarza, który wymyślił i propaguje taką zabawę, dziecko już po dwóch tygodniach wie, o co chodzi, i kopie ponownie. Takie wzajemne poklepywanie się nie tylko bawi malca, ale też korzystnie wpływa na rozwój jego układu nerwowego. 4. Śmiech Kiedy się śmiejesz, twoje dziecko uśmiecha się także! Podczas badań zaobserwowano, że kiedy mama zaczyna się śmiać, jej maleństwo podskakuje jak na trampolinie. Dlaczego? Podczas śmiechu wdychasz więcej powietrza (nie jak zwykle pół litra, ale aż półtora), serce szybciej ci bije, prędzej krąży krew i twój organizm – a wraz z nim dziecko – lepiej się dotlenia. Wydzielają się również endorfiny, zwane hormonami szczęścia, a obniża się poziom hormonów stresu – adrenaliny i kortyzolu. To wszystko wpływa pozytywnie na twój nastrój, który udziela się także maluszkowi. 5. Słodki smak Już w brzuszku twoje dziecko ma też upodobania kulinarne. No, może jest to sformułowanie nieco na wyrost – bo nie chodzi o konkretne potrawy – ale okazuje się, że maluchy zdecydowanie preferują smak słodki. Skąd to wiadomo? Jadłospis przyszłej mamy wpływa na smak płynu owodniowego, a badania wykazały, że gdy płyn jest słodki, płód połyka go więcej niż wtedy, gdy jest kwaśny lub gorzkawy. Nie znaczy to jednak, że masz objadać się słodyczami! Zamiast prostych węglowodanów (cukier, słodycze, białe pieczywo), lepiej zjedz np. surową marchewkę czy pełnoziarnistą bułkę. Te produkty (i inne węglowodany złożone) też podnoszą poziom glukozy we krwi, ale w sposób mniej gwałtowny, co jest korzystniejsze dla organizmu. 6. Pływanie Poczucie nieważkości związane z przebywaniem w wodzie sprawia przyjemność nie tylko tobie, ale również maluszkowi. Łagodne kołysanie się ciała w wodzie i masowanie ścian brzucha działa na dziecko uspokajająco i odprężająco, a dzięki temu, że poprawia się twoje krążenie, także płód jest lepiej dotleniony. Idąc na basen, wybieraj taki, w którym woda jest ozonowana, gdyż duże stężenie chloru może podrażnić twoją skórę, a nawet mieć niekorzystny wpływ na malca. Jakie są powikłania dla kobiety ciężarnej i jej dziecka z powodu COVID-19? Bodźce, których dziecko w brzuchu mamy nie lubi lub mogą być dla niego niebezpieczne 1. Papierosy Jest to jedna z najgorszych rzeczy, jakie mogą się przytrafić malcowi. W reakcji na dym papierosowy krztusi się i dusi, serce bije mu jak szalone, ma ochotę uciec, ale to niemożliwe. Nikotyna to trucizna – w chwilę po zapaleniu papierosa następuje silny skurcz naczyń łożyska, więc przepływ krwi jest drastycznie zmniejszony, a w efekcie płód jest niedotleniony i niedożywiony. Malec męczy się okropnie. Co więcej, skutki systematycznego podtruwania nikotyną będą się ciągnęły za nim przez całe dzieciństwo, młodość i dorosłe życie. Nie skazuj na to własnego dziecka! Bierne palenie jest tak samo groźne jak bycie aktywną palaczką. Nie pozwalaj więc, by palono przy tobie, unikaj słabo wentylowanych, zadymionych pomieszczeń. 2. Alkohol Pity przez przyszłą mamę alkohol to silna trucizna dla mózgu dziecka. Od chwili poczęcia cząsteczki alkoholu przenikają przez łożysko do płodu. Pół godziny po wypiciu alkoholu jego stężenie we krwi dziecka jest takie samo jak we krwi matki. A ponieważ płód ma jeszcze słabo wykształcone enzymy eliminujące alkohol z krwi, więc skutki jego obecności są odczuwane przez dziecko dwa razy dłużej niż przez matkę. Mogą na tym ucierpieć wszystkie jego narządy wewnętrzne, ale szczególnie podatny na działanie alkoholu jest mózg. Komórki mózgowe ulegają przekształceniom, pojawiają się nieprawidłowe połączenia pomiędzy neuronami, a potem dochodzi do zniszczenia komórek lub całych obszarów mózgu. 3. Hałas Głośne, nieprzyjemne dźwięki to coś, czego maluch nie znosi – takie wnioski płyną z wielu dobrze udokumentowanych badań. Płód reaguje na dźwięki zmianą aktywności ruchowej i czynności serca. Dźwięki głośne i gwałtowne, takie jak krzyk, muzyka techno, pracująca wiertarka, a nawet tylko włączona pralka, budzą go ze snu, wywołując przyspieszenie akcji serca i niepokój ruchowy. Badacze uważają, że hałaśliwe odgłosy wywołują u płodu stres i reakcję obronną, bo przyspieszone bicie serca oznacza lęk i chęć ucieczki. 4. Gwałtowne ruchy Choć aktywność fizyczna jest w ciąży bardzo wskazana, pamiętaj, aby – zwłaszcza w III trymestrze – unikać ruchów gwałtownych: podskoków, skoków do wody czy np. używania basenowej zjeżdżalni. Tego rodzaju aktywność może być bardzo stresująca dla maleństwa, a nawet szkodliwa, gdyż może spowodować przedwczesne skurcze, odklejenie się łożyska czy pęknięcie błon płodowych. 5. Stres, złe emocje Długotrwały stres matki i związane z nim stany lękowe mają niekorzystny wpływ na rozwój dziecka. Gdy przyszła mama doświadcza przykrych przeżyć (np. konflikty rodzinne, brak akceptacji ciąży, stany depresyjne, napady lękowe), może to doprowadzić do długotrwałego skurczu naczyń krwionośnych w macicy oraz do nadmiernego wydzielania adrenaliny w jej organizmie. Niedotlenienie i wysokie stężenie hormonu stresu mogą mieć niekorzystny wpływ na układ nerwowy dziecka, zwłaszcza na jego rozwój emocjonalny i inteligencję. Zdarza się, że dzieci matek, które były w bardzo złym stanie psychicznym podczas ciąży, po urodzeniu odczuwają np. różnego rodzaju bóle, które nie mają żadnego organicznego uzasadnienia. Wiedząc, że dziecko czuje twoje złe emocje, staraj się im zapobiegać, a gdy pojawi się poważny problem – koniecznie szukaj pomocy. Także niektóre codzienne sytuacje takie jak pośpiech, kłótnia z mężem czy szefem też nie są dobre, więc staraj się je wyeliminować. Nawet oglądanie horroru powoduje stres i lepiej tego nie robić. 6. Gorąca kąpiel Zbyt wysoka temperatura wody w wannie może spowodować u mamy przyspieszenie pracy serca, rozszerzenie naczyń krwionośnych i spadek ciśnienia krwi. Skutkiem tego jest gorszy przepływ krwi przez łożysko, co może grozić niedotlenieniem dziecka. W skrajnych przypadkach przegrzanie ciała mamy w czasie dwóch pierwszych miesięcy ciąży może przyczynić się do uszkodzenia płodu, w szczególności mózgu i rdzenia kręgowego, a po upływie czwartego miesiąca ciąży – do poronienia. Dziecko bardzo nie lubi też nagłej zmiany temperatury. A więc po ciepłej kąpieli czy krótkim pobycie w saunie (sauna jest mniej groźna niż gorąca kąpiel, bo dzięki poceniu się działa system termoregulacji, a w gorącej wodzie ciało się nie poci) daruj sobie lodowaty prysznic – taki szok termiczny jest dla malca bardzo niebezpieczny, we wczesnej ciąży może spowodować nawet poronienie. Przyczyny porodu przedwczesnego. Dziecko przedwcześnie urodzone. Czasem poród przychodzi niespodziewanie. Jest to bardzo niekomfortowa sytuacja zarówno dla zupełnie. zobacz galerię. Najczęściej pojawiające się przyczyny porodu przedwczesnego to: ciąża mnoga; nieprawidłowa budowa szyjki lub całej macicy; krwawienia z łożyska 1. Degustuje Kiedy mama je, niektóre smaki docierają do dziecka poprzez płyn owodniowy. Czosnek, anyż, imbir i smaki słodkie – dziecko je zna! Naukowcy uważają, że jest to naturalny sposób, w jaki przygotowuje się ono do poznania smaków, z którymi spotka się za kilka miesięcy już po drugiej stronie brzucha. Od 15 tygodnia ciąży dziecko zaczyna kształtować swoje preferencje i zwykle chętniej połyka słodki płyn owodniowy niż gorzki. Uwaga! Reklama do czytania Jak zrozumieć małe dziecko Poradnik pomagający w codziennej opiece Twojego dziecka 2. Otwiera oczy Dziecko otworzy oczy około 28 tygodnia. Nie będzie w stanie zobaczyć wiele, ale na pewno będzie reagowało na światło. Okazuje się, że jasne promienie do niego docierają. Nie powodują oczywiście krzywdy, ale rażą – dlatego zdarza się, że maluch odwraca się do nich tyłem. 3. Robi siku Proces ten rozpoczyna się pod koniec pierwszego trymestru. Połykany płyn owodniowy jest trawiony, filtrowany przez nerki, a następnie jako mocz z powrotem trafia do macicy. Powtarza się to kilkakrotnie w ciągu doby. Warto jeszcze przeczytać: 4. Oddycha Pępowina zapewnia dziecku stały dopływ tlenu. Kiedy ma ono zaledwie dziewięć tygodni, zaczyna trenować ruchy pozwalające na łapanie oddechu i doskonali te umiejętności, które są przecież niezbędne do życia. Niemiarowy, jakby łapczywy oddech dziecka w momencie narodzin jest spowodowany nagłą zmianą temperatury i środowiska. Dlatego, jeśli kobieta planuje poród w wodzie, powinna mieć ona temperaturę ciała. 5. Uśmiecha się Dziecko w pierwszych tygodniach życia poza brzuchem mamy nie uśmiecha się. To nie powód do zmartwienia, ponieważ ono doskonale wie, jak i kiedy należy się uśmiechnąć – ćwiczyło tę umiejętność już w brzuchu mamy, zaczynając około 26 tygodnia ciąży. 6. Czka! Czkawka może pojawić się po raz pierwszy już w I trymestrze ciąży. Jednak mama może ją odczuwać znacznie później lub wcale. Uwaga! Reklama do czytania Niegrzeczne książeczki Czy dzieci na pewno są niegrzeczne? Seria książek dla dzieci 2-5 roku życia i rodziców o tym, że w każdym zachowaniu dziecka jest ważna jego potrzeba. 7. Płacze Dzięki technologii ultradźwiękowej naukowcy są w stanie zidentyfikować dźwięki, jakie wydaje dziecko w łonie matki. Niektóre z nich przypominają płacz. Podczas obserwacji dziecka można zauważyć drżenie dolnej wargi, charakterystyczne dla płaczącego malucha. Płacz jest ważnym narzędziem komunikacji, dlatego nie powinien dziwić fakt, że doskonalimy tę umiejętność już przebywając w maminym brzuchu. Foto:
O ile w przypadku zwierząt ułożenie płodu w brzuchu przed porodem nie ma najmniejszego znaczenia, tak w przypadku ludzi jest to wiedza bardzo istotna, warunkująca urodzenie dziecka siłami natury lub poprzez cesarskie cięcie. Istnieje wiele sposobów ułożenia dziecka w brzuchu. Z czego wynika ułożenie dziecka w brzuchu? Jak rozpoznać ułożenie dziecka po ruchach i wyglądzie brzucha? Sprawdzamy! Najbezpieczniejsze i na szczęście najczęściej występujące ułożenie dziecka do porodu to ułożenie główkowe (ponad 95% noworodków w Polsce przed porodem znajdowało się w takiej pozycji). Pozostałe 5% noworodków po 30 tygodniu ciąży obiera inne ułożenie, które często wyklucza poród siłami naturalnymi. Takie „nienaturalne” ułożenia dziecka, to ułożenie poprzeczne, pośladkowe czy miednicowe. Jakie pozycje maluchów skrywają te definicje? Ułożenie dziecka w brzuchu do porodu Ułożenie dziecka do porodu jest bardzo istotne, bowiem warunkuje to, czy przyjście na świat malucha odbędzie się siłami naturalnymi czy poprzez cesarskie cięcie. W 95% przypadków dzieci przyjmują ułożenie tzw. główkowe, które jest najbezpieczniejsze. Główka malucha ułożona jest wówczas na dole macicy po to, by następnie wpasować się w drogi rodne matki. Dlaczego takie ułożenie dziecka do porodu jest najbezpieczniejsze? Główka u noworodka to część ciała o największym obwodzie. Jeżeli wydostanie się ona „na zewnątrz” wówczas nie powinno być problemu z pozostałymi częściami ciała. Dodatkowo jest ona najtwardsza u dziecka, co wpływa na to, iż pożądane jest, aby to ona przetarła szlaki reszcie ciała. Ułożenie główkowe do porodu, a więc przekręcenie się dziecka następuje – w większości przypadków – w okolicach 32 tygodnia ciąży, czyli nawet na ponad miesiąc przed porodem. Po przekręceniu się dziecka dno macicy się opuszcza, a wraz z nim opada niżej cały brzuch. Obniżenie się brzucha w ciąży jest bezpośrednim znakiem ułożenia się dziecka do porodu oraz nadchodzącego rozwiązania. Zobacz też: Ruchy dziecka przed porodem Miednicowe ułożenie dziecka Od 3 do 5% dzieci w Polsce nie przyjmuje prawidłowej główkowej pozycji do porodu. Jest to zazwyczaj ułożenie miednicowe dziecka, które może znacznie utrudnić poród i w większości przypadków stanowi przesłankę do wykonania cesarskiego cięcia. Wyróżnia się kilka rodzajów miednicowego ułożenia dziecka. Wśród nich występują: miednicowe ułożenie zupełne oraz niezupełne, do których zalicza się ułożenie pośladkowe, stópkowe czy kolankowe. Wszystkie te pozycje charakteryzują się przodowaniem pośladków płodu. Stricte miednicowe ułożenie dziecka, czyli tzw. ułożenie zupełne, polega na tym, że oprócz pośladków, u dziecka przodują jeszcze kolanka i stopki. Dzieje się tak dlatego, że dziecko przyjmuje pozycję siedzenia „po turecku” przed porodem. W przypadku tego położenia, obwód pośladków oraz zgiętych kończyn dolnych jest równy obwodowi główki. Ze względu na to, że pozycja ta może się w trakcie porodu zmienić i główka – największa wówczas i najtwardsza część ciała zostanie do urodzenia na końcu, jest to bardzo niebezpieczna pozycja i w większości przypadków zaleca się poród poprzez cesarskie cięcie. Powstało już wiele porad jak zapobiec miednicowemu ułożeniu dziecka – część z ekspertów zaleca ćwiczenia, inni basen, jednakże według wielu ginekologów najbardziej skuteczną metodą wymuszenia na dziecku prawidłowego ułożenia jest chodzenie „na czworaka”. Ta zwierzęca pozycja ułatwia maluchowi w brzuchu przekręcenie się główką w kierunku kanałów rodnych. Przeczytaj: Ułożenie płodu w macicy: Jak zmienia się w pozycja płodu w trakcie ciąży? Ułożenie pośladkowe – jak rozpoznać? Ułożenie pośladkowe, to obok ułożenia stópkowego i kolankowego, pozycja zaliczana do ułożenia miednicowego niezupełnego dziecka. Polega ono na tym, iż przed porodem dziecko jest ułożone w brzuchu w taki sposób, że przodują tylko pośladki. Ułożenie pośladkowe dziecka występuje u nawet 70% ciężarnych, spośród tych, których bobas nie ułożył się prawidłowo. Maluch w brzuchu u matki zarzuca nóżki do góry, tak, że jego stopki znajdują się na wysokości głowy. Zalecenia: W większości przypadków, jeżeli dziecko przed porodem ułożone jest w ten sposób zaleca się poród poprzez cesarskie cięcie. Argumentowane jest to dużą ilością powikłań, które mogą wystąpić podczas porodu naturalnego. Wśród tych powikłań wyróżnia się utknięcie główki dziecka w kanale rodnym, niedotlenienie płodu, urazy główki, które mogą nastąpić wskutek jej odchylenia w tył, a także urazy barków malucha. Ponadto poród dziecka ułożonego pośladkowo jest bardzo trudny i wymaga dobrej kondycji matki, odpowiedniej wielkości miednicy kobiety ciężarnej oraz niezbyt dużej wagi dziecka – zakłada się, iż nie powinna ona przekraczać 3,5 kg. Poród siłami naturalnymi przy ułożeniu pośladkowym dziecka zaleca się kobietom, które mają już za sobą jeden taki poród oraz gdy to dziecko nie jest większe od poprzedniego. Sprawdź:W którym tygodniu można poznać płeć dziecka? Ułożenie poprzeczne dziecka Wymienione wyżej ułożenia dziecka w brzuchu mamy (główkowe, miednicowe, pośladkowe, stópkowe czy kolankowe) to ułożenia podłużne. Istnieje jednak ryzyko i zdarza się to 1 % kobiet, że dziecko przed porodem przyjmuje ułożenie poprzeczne. Sytuacja ta ma miejsce, gdy główka dziecka znajduje się po jednej stronie tułowia matki, a stopki – po drugiej. Takie ułożenie kończy się prawie zawsze cesarskim cięciem. Prawie, ponieważ czasem lekarze usiłują odwrócić zewnętrznie dziecko, jednakże rzadko się to udaje i w większości przypadków kończy przyspieszonym przyjściem na świat malucha. Wpływ na obranie takiej pozycji przez dziecko mają zwykle mięśniaki, występujące u ciężarnej lub cysta, blokująca szyjkę macicy. Ułożenie poprzeczne dziecka najczęściej ma miejsce w przypadku ciąży mnogiej. Sprawdź: Poród chłopca boli bardziej niż dziewczynki? Naukowcy potwierdzają wpływ płci dziecka na przebieg porodu Jak rozpoznać ułożenie dziecka w brzuchu? Niewątpliwie najprostszą oraz najbardziej sprawdzoną metodą rozpoznawania ułożenia dziecka w brzuchu jest rozpoznanie medyczne poprzez wykonanie badania USG. To właśnie takie badanie da pełny obraz, w jaki sposób ułożone jest dziecko – nie tylko czy obrócone jest główką do dołu lub do góry, ale także w którym kierunku obrócona jest jego twarz, czy w stronę kręgosłupa czy w stronę zewnętrznej części brzucha. Ułożenie dziecka w brzuchu bliżej porodu rozpoznaje się podczas USG III trymestru, które wykonywane jest od 28 do 32 tygodnia ciąży. Jednakże może się zdarzyć, iż po 32 tygodniu dziecko jeszcze zmieni pozycje. W związku z tym, przed porodem zawsze to badanie jest powtarzane, aby rozwiać wątpliwości i móc ocenić, czy maluch przyjdzie na świat siłami natury czy poprzez cesarskie cięcie. Sprawdź: Co czuje dziecko w brzuchu mamy? Jak rozpoznać ułożenie dziecka po ruchach i wyglądzie brzucha? Kobiety w ciąży okazują się być również doskonałymi obserwatorami i zdarza się, że bez wykonania tego badania potrafią rozpoznać ułożenie dziecka w brzuchu. Według tych obserwacji, jeżeli brzuch ciężarnej w środkowej części jest wypukły, a przyszła mama wyczuwa kopnięcia pod żebrami, wówczas dziecko ułożone jest główkowo i odwrócone jest twarzą do kręgosłupa mamy. Z kolei, przy tego samego rodzaju wypukłości, ale odczuwaniu kopnięć w przedniej części brzucha można domyślać się, iż maluch znajduje się w pozycji główkowej, a jego twarz skierowana jest ku podbrzuszu. Silne bóle podbrzusza oraz żeber przed porodem mogą być wskazówką na to, że dziecko ułożone jest główką do góry. Zobacz też: Łożysko przodujące w ciąży [OBJAWY, ZALECENIA, LECZENIE] Z czego wynika ułożenie dziecka w ciąży? Literatura medyczna określa kilka aspektów, które mogą wpłynąć na inne, niż główkowe ułożenie dziecka w ciąży. Czynniki te zależne są zarówno od fizjologii matki jak i dziecka. Do pierwszej grupy przyczyn braku odwrócenia się dziecka główką do dołu należą wady wrodzone miednicy matki, mięśniaki, które zmieniają jej kształt, łożysko przodujące oraz zmiany pourazowe w miednicy. Przyczyny: Niektóre dzieci przyjmują nienaturalne ułożenie w ciąży ze względu na zmieniony kształt główki, spowodowany wadami wrodzonymi lub zbyt małą główką charakterystyczną dla wcześniaków. Ponadto wpływ na ułożenie dziecka w ciąży ma ilość wód płodowych, ciąża mnoga, a także zbyt krótka pępowina. Należy jednak podkreślić, iż wymienione czynniki, nie tłumaczą w 100% dlaczego dane dziecko mogło się nie obrócić – zazwyczaj wynika to z charakteru dziecka. Leniwy maluch, któremu wygodnie jest w danej pozycji, po prostu nie chce jej zmieniać. Zobacz też: Jak zmienia się pozycja płodu w trakcie ciąży?Ruchy dziecka przed porodem
. 360 231 329 171 197 297 338 77