W sytuacji, gdy pracownik ulegnie wypadkowi w drodze do lub z pracy i w efekcie tego na pewien czas utraci zdolność do pracy, przysługuje mu prawo do zasiłku chorobowego w wysokości 100% podstawy wymiaru począwszy od 34 dnia (15 dnia - w przypadku pracowników powyżej 50 roku życia) choroby. Za pierwsze 33 dni (14 dni) takiej niezdolności trwającej w roku kalendarzowym pracownik zachowuje prawo do 100% wynagrodzenia. Podstawą wypłaty takiego świadczenia jest zaświadczenie lekarskie ZUS ZLA oraz karta wypadku, w której zdarzenie to zostało uznane za wypadek do lub z pracy. A co w sytuacji, kiedy po powrocie do pracy po takiej niezdolności, pracownik zachoruje ponownie wskutek wcześniejszych wydarzeń? Jeżeli pracownik na potwierdzenie swojej ponownej niezdolności do pracy posiada jedynie zaświadczenie lekarskie ZUS ZLA wystawione po przerwie w niezdolności do pracy, wówczas przysługuje mu prawo do zasiłku w wysokości 80% podstawy wymiaru. Zasiłek może zostać wyrównany do 100% podstawy wymiaru, jeżeli pracownik przedłoży odrębne zaświadczenie lekarskie, wystawione na zwykłym blankiecie, stwierdzające związek obecnej niezdolności do pracy z wcześniejszym przebytym wypadkiem w drodze do lub z pracy. Inną możliwością, która uprawnia w takiej sytuacji do otrzymania zasiłku w wysokości 100% podstawy wymiaru jest umieszczenie na zaświadczeniu lekarskim ZUS ZLA kodu literowego “A”. Co prawda na zaświadczeniu tym nie umieszcza się informacji o wypadku do lub z pracy, ani też związku obecnej choroby z wcześniej przebytym wypadkiem, jednak kod ten oznacza niezdolność do pracy powstałą po przerwie nieprzekraczającej 60 dni - spowodowaną tą samą chorobą, która była przyczyną niezdolności do pracy przed przerwą. Zasiłek chorobowy w wysokości 100% podstawy wymiaru przysługuje także, gdy niezdolność do pracy wynika z późniejszych następstw zaistniałych w stanie zdrowia w związku ze stwierdzonym wcześniej wypadkiem w drodze do pracy lub z pracy. Podsumowując, do wypłaty zasiłku w wysokości 100% podstawy wymiaru z tytułu wypadku w drodze do lub z pracy po kilkudniowej przerwie w niezdolności do pracy, pracodawca powinien posiadać: zaświadczenie lekarskie na druku ZUS ZLA zawierające kod literowy “A”, lub dodatkowe zaświadczenie lekarskie wystawione na zwykłym blankiecie (poza zaświadczeniem ZUS ZLA niezawierającym kodu literowego “A”), stwierdzające związek obecnie orzeczonej niezdolności do pracy z wcześniej przebytym wypadkiem w drodze do lub z pracy). Co ważne, brak odpowiedniej dokumentacji uzasadnia wypłatę zasiłku chorobowego w wysokości nie wyższej niż 80% podstawy wymiaru.
Zgłoszenia wypadku w pracy (formularz ZUS Z-3) – dostępny w oddziałach ZUS lub na stronie internetowej ZUS; Oryginału zaświadczenia lekarskiego stwierdzającego wypadek w pracy; Informacji dotyczących zakładu pracy, takich jak nazwa i adres firmy, numer REGON, NIP; Kserokopii umowy o pracę lub innego dokumentu potwierdzającego Czy roszczenie o ustalenie okoliczności i przyczyn wypadku przy pracy podlega przedawnieniu? Poszkodowany w wypadku przy pracy, w razie nie ustalenia okoliczności i przyczyn wypadku w przewidzianej procedurą formie, ma prawo sam wystąpić do Sądu Pracy z żądaniem takiego ustalenia. Podstawą prawną roszczenia jest art. 189 Kodeksu postępowania cywilnego, przy czym roszczenie o to ustalenie będące sprawą związaną ze stosunkiem pracy, nie podlega przedawnieniu na podstawie art. 291 § 1 K. p. (por. wyrok SN z dnia 16 marca 1999 r. II UKN 510)98, OSNP z 2000 r. Nr 9, poz. 366). W konsekwencji, upływ czasu dla celów żądania sporządzenia protokołu powypadkowego, z punktu widzenia przedawnienia roszczeń nie ma znaczenia. Nie oznacza to jednak, że upływ czasu jest dla takiej sprawy zupełnie nieistotny. Owszem, ma on zasadnicze znaczenie w sferze możliwości precyzyjnego odtworzenia zdarzenia. Z tego punktu widzenia należy pamiętać, że ustawodawca nakłada na każdego pracownika a także poszkodowanego obowiązek niezwłocznego zgłoszenia wypadku przy pracy (zob. art. 211 pkt 6 K. p.). Brak konsekwencji w sferze przedawnienia roszczeń eliminuje więc możliwość uchylenia się pracodawcy od obowiązku sporządzenia protokołu powypadkowego, czyli od obowiązku przewidzianego w art. 234 § 1 K. p. Dla poszkodowanego upływ czasu przynosi niekorzystne skutki w sferze zatarcia śladów i dowodów świadczących o tym, że dane zdarzenie miało miejsce i że było wypadkiem przy pracy. Brak instytucji przedawnienia w omawianym zakresie trzeba więc uznać z punktu widzenia interesów poszkodowanego pracownika, jako element dający możliwość żądania uznania wypadku przy pracy w sprawach zupełnie wyjątkowych, w szczególności wówczas kiedy okoliczności negatywnie zdrowotne związane z wypadkiem przy pracy zaistniały dopiero w odległym czasie po zdarzeniu wypadkowym a samo zdarzenie było na tyle błahe, że pracownik nie mógł przewidzieć negatywnych jego skutków. Moment ustalenia okoliczności i przyczyn wypadku przy pracy może mieć także znaczenie w zakresie dochodzenia roszczeń poza ubezpieczeniowych, a to z uwagi na obowiązujące w tym zakresie terminy przedawnienia tych roszczeń. Reasumując, roszczenie o ustalenie, że dany wypadek był wypadkiem przy pracy nie podlega przedawnieniu, natomiast instytucji przedawnienia podlegają roszczenia związane z tym zdarzeniem. W zależności od tego czy roszczenia odszkodowawcze związane z wypadkiem będą dochodzone od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych czy od pracodawcy, w zakresie wykraczającym poza odpowiedzialność ZUS, terminy przedawnienia tych roszczeń będą wynikać albo z przepisów ubezpieczeniowych albo z art. 291 Kodeksu pracy (por. też T. Nycz „Przedawnienie roszczeń wypadkowych” część 1,2 i 3, Atest-Ochrona Pracy 2003 nr 10, nr 11 i nr 12). Jeśli masz podobny problem prawny, zadaj pytanie naszemu prawnikowi (przygotowujemy też pisma) w formularzu poniżej ▼▼▼ na równi z wypadkiem przy pracy, w zakresie uprawnienia do świadczeń określonych w ustawie traktuje się wypadek, któremu pracownik uległ: 1) w czasie podróży służbowej w okolicznościach innych niż określone dla wypadku przy pracy, chyba że wypadek spowodowany został postępowaniem pracownika, które nie pozostaje w Zgodnie z art. 211 ustawy z r. – Kodeks pracy ( z 2016 r. poz. 1666 ze zm.) pracownik jest zobowiązany niezwłocznie zawiadomić przełożonego o zauważonym w zakładzie pracy wypadku. Podobny obowiązek przewiduje § 2 rozporządzenia Rady Ministrów z r. w sprawie ustalania okoliczności i przyczyn wypadków przy pracy ( Nr 105, poz. 870). Zgodnie z tym przepisem pracownik, który uległ wypadkowi, jeżeli stan jego zdrowia na to pozwala, powinien poinformować niezwłocznie o wypadku swojego przełożonego. Zawiadomienie o wypadku przy pracy może sporządzić: poszkodowany, przełożony pracownika lub świadek wypadku. Zawiadomienie o wypadku w pracy Przepisy nie regulują formy zawiadomienia. Powinno ono zawierać: 1) nagłówek - dane zgłaszającego: a) imię, nazwisko zawiadamiającego b) miejscowość, data c) adres zamieszkania d) numer telefonu 2) dane poszkodowanego i najważniejsze fakty: a) imię, nazwisko poszkodowanego b) data, godzina wypadku c) miejsce wypadku d) skutki e) dane świadka(ów): imię, nazwisko, adres zamieszkania, numer telefonu 3) miejsce prawne wypadku do wyboru : a) w pracy b) lub z pracy w drodze do pracy c) w delegacji d) w innych okolicznościach 4) opis okoliczności wypadku. a) podpis osoby zawiadamiającej. Zobacz także: Protokół powypadkowy zatwierdza pracodawca>> Przy rutynowym działaniu zgłoszenie wypadku powinno nastąpić niezwłocznie. W braku ustawowej definicji pojęcia „niezwłocznie”, tłumaczy się je zwykle jako „bez zbędnej zwłoki”. Jednakże niepoinformowanie przełożonego o zaistniałym wypadku lub poinformowanie go po upływie dłuższego czasu od zdarzenia nie może mieć wpływu na podjęcie przez niego działań mających na celu ustalenie przyczyn i okoliczności wypadku. Nie może również pozbawić zainteresowanego pracownika lub jego rodziny prawa dochodzenia ustalenia, że zdarzenie miało charakter wypadku przy pracy. Zobacz także: Nagły przypadek medyczny jako wypadek przy pracy>> Orzecznictwo Jak zauważył Sąd Najwyższy w wyroku z r., II UKN 290/98, OSNP 1999, nr 24, poz. 793 niezgłoszenie pracodawcy w sposób niezwłoczny wypadku przez poszkodowanego pracownika nie uzasadnia odmowy uznania zdarzenia za wypadek przy pracy. Podobnie w wyroku z r., II UKN 702/99, OSNP 2002, nr 6, poz. 143 Sąd Najwyższy uznał, że niepoinformowanie przełożonego o wypadku bezpośrednio po zdarzeniu nie pozbawia pracownika prawa żądania ustalenia, że miało ono charakter wypadku przy pracy w rozumieniu art. 6 ust. 1 ustawy wypadkowej z dnia 12 czerwca 1975 r. Zaniechanie powiadomienia przełożonego o wypadku lub zagrożeniu lub dokonanie tego z nieuzasadnioną zwłoką, jako naruszenie podstawowych obowiązków może skutkować dla pracownika odpowiedzialnością porządkową, czyli upomnieniem, naganą lub karą pieniężną. Najlepszym rozwiązaniem byłoby wydanie przez pracodawcę zarządzenia dotyczącego ustalania okoliczności i przyczyn wypadków, w którym ustali się procedurę powiadamiania o zdarzeniu wypadkowym. Zobacz także: Kiedy należy wszcząć postępowanie powypadkowe?>> Więcej na ten temat w Serwisie BHP. Zgodnie z § 11 ust. 1 r.u.o.p.w., po sporządzeniu protokołu powypadkowego, a przed jego zatwierdzeniem przez pracodawcę, zespół powypadkowy jest obowiązany zapoznać z jego treścią poszkodowanego. Ma to na celu umożliwienie mu wniesienia ewentualnych uwag i zastrzeżeń do ustaleń zawartych w protokole powypadkowym, o czym zespół 25 czerwca 2019 r. wejdzie w życie rozporządzenie określające nowy wzór protokołu ustalenia okoliczności i przyczyn wypadku przy pracy. Co z dotychczasowymi wzorami formularzy? Pobierz nowy wzór protokołu powypadkowego. 25 czerwca 2019 r., wejdzie w życie nowe rozporządzenie Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z 24 maja 2019 r. w sprawie wzoru protokołu ustalenia okoliczności i przyczyn wypadku przy pracy ( z 2019 r. , poz. 1071). Rozporządzenie wprowadza nowy wzór protokołu powypadkowego. Zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 1 lipca 2009 r. w sprawie ustalania okoliczności i przyczyn wypadków przy pracy, po ustaleniu okoliczności i przyczyn wypadku zespół powypadkowy sporządza — nie później niż w terminie 14 dni od dnia uzyskania zawiadomienia o wypadku — protokół powypadkowy. W razie niedotrzymania tego terminu zespół ma obowiązek podania w protokole przyczyn opóźnienia. Do protokołu należy załączyć komplet niezbędnych dokumentów związanych z wypadkiem, w tym wyjaśnienia poszkodowanego, informacje dotyczące wypadku od świadków, opinie lekarzy lub innych specjalistów, szkice lub fotografie miejsca wypadku. W przypadku gdy między członkami zespołu powypadkowego wystąpią rozbieżności, o treści protokołu decyduje pracodawca. Zespół powypadkowy sporządza protokół powypadkowy w niezbędnej liczbie egzemplarzy i wraz z pozostałą dokumentacją powypadkową doręcza niezwłocznie pracodawcy w celu zatwierdzenia. Zespół ma obowiązek zapoznania poszkodowanego z treścią protokołu przed zatwierdzeniem przez pracodawcę i pouczenia o prawie wniesienia „uwag i zastrzeżeń". Nadto zespół powypadkowy zapoznaje z treścią protokołu powypadkowego członków rodziny zmarłego pracownika. Protokół powypadkowy zatwierdza pracodawca - nie później niż w ciągu 5 dni od dnia jego sporządzenia. Protokół powypadkowy dotyczący wypadków śmiertelnych, ciężkich i zbiorowych pracodawca ma obowiązek niezwłocznie doręczyć właściwemu inspektorowi pracy. Nowy wzór protokołu W nowym wzorze protokołu nie trzeba podawać: - numeru identyfikacyjnego REGON pracodawcy, - NIP osoby poszkodowanej, - miejsca urodzenia oraz imienia ojca osoby poszkodowanej, - pieczęci pracodawcy. Polecamy: Kodeks pracy 2019 – Nowe Wydanie. Praktyczny komentarz z przykładami Nowe rozporządzenie dotyczące wzoru protokołu ustalenia okoliczności i przyczyn wypadku przy pracy wchodzi w życie 25 czerwca 2019 r. Oznacza to, że od tej daty będzie obowiązywał nowy wzór protokołu powypadkowego. Co ze „starymi” wzorami? Nie jest konieczne wyzbywanie się dotychczasowych druków. Zgodnie bowiem z rozporządzeniem, formularze protokołu ustalenia okoliczności i przyczyn wypadku przy pracy sporządzone według dotychczasowego wzoru, mogą być stosowane do wyczerpania ich zapasów, nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 2019 r. Traci moc rozporządzenie Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 16 września 2004 r. w sprawie wzoru protokołu ustalenia okoliczności i przyczyn przypadku przy pracy. nowy wzór protokołu powypadkowego >>> Pobierz nowy wzór protokołu powypadkowego <<< Podstawa prawna: Rozporządzenie Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 24 maja 2019 r. w sprawie wzoru protokołu ustalenia okoliczności i przyczyn wypadku przy pracy. Zatrudnianie i zwalnianie pracowników. Obowiązki pracodawców 2022 . 67 304 324 146 163 255 294 90zeznanie poszkodowanego w wypadku przy pracy druk
